Wethouder of geen wethouder, Haarlem moet één duidelijke boodschap uitdragen over het coronabeleid | Commentaar
Wethouder Michel Rog met een Haarlem-mondkapje.
Marlies Vording Gisteren om 07:00
HAARLEM
Nieuwe energie’ geven aan CDA Haarlem. Dat was de taak van wethouder Michel Rog toen hij rond afgelopen jaarwisseling het stokje van Merijn Snoek overnam. Nog geen jaar later valt te concluderen dat die taak hem op het lijf is geschreven. Op geheel eigen wijze zorgt Rog de laatste weken voor vuurwerk in de Haarlemse politiek.
November 2020. Als een donderslag bij heldere hemel laat de ervaren CDA-wethouder Merijn Snoek aan de pers weten dat hij zijn taak neerlegt. In Michel Rog vindt de partij snel een opvolger. Hij zit dan nog in de Tweede Kamer en heeft volop ervaring als bestuurder. Een gouden greep. Toch?
Na zijn aantreden lijkt de wethouder Financiën, Sport en Openbare Ruimte zijn plek snel te vinden. Hij komt bij vergaderingen bekwaam, rustig en sympathiek over. Maar dan is daar op maandag 4 oktober plotseling die tweet.
Rog betuigt daarin zijn steun aan de ontslagen CDA-staatssecretaris Mona Keijzer en spreekt zich uit tegen de coronamaatregelen. Hij gaat met die stellingname glashard in tegen de afspraken die het college heeft gemaakt over strenge handhaving van het beleid.
Op social media regent het reacties. Bij de oppositie schiet de opmerking in het verkeerde keelgat. Al was het maar omdat burgemeester Jos Wienen een dag eerder in Buitenhof het beleid juist verdedigde.
Voor CDA Haarlem kwam de tweet als een verrassing. Maar de partij had door even te googelen best kunnen weten dat Rog op social media onhandig uit de hoek kan komen. In 2014 bijvoorbeeld, toen de wethouder nog Tweede Kamerlid was en zich op merkwaardige wijze mengde in de pietendiscussie. Het veroorzaakte landelijke ophef.
Je zou denken dat hij daarvan schrikt, maar zijn coronatweet bewijst het tegendeel. Een spoeddebat over die bewuste uitlating werd afgelopen dinsdag last-minute afgezegd. Rog kampte met oogproblemen en kon voorlopig niet mee vergaderen. Het college gaf eerder wel een statement af: de uitspraak van Rog is op persoonlijke titel gedaan. Vrijheid van meningsuiting of niet, voor iemand met een publieke functie is het op z’n minst opmerkelijk te noemen.
Eind goed, al goed? Niet als blijkt dat het secretariaat van Rog vorige week aan wijkraad De Krim vroeg of hij ook zonder QR-code aan de jaarvergadering in een sportkantine mocht deelnemen. Een vraag die nooit gesteld had mogen worden. Want, zoals Wienen al zo vaak heeft herhaald in andere discussies: de wet is de wet.
Toch bleef het aan de kant van het college stil. Trots Haarlem stelde er bij het wekelijkse vragenuurtje op donderdag als enige partij een treffende vraag over. ’Staat het college boven de wet?’ Kennelijk wel. Hoe anders kan het verzoek van Rog worden verklaard? Gelden de regels die voor alle Haarlemmers niet voor de sportwethouder? En, nog veel belangrijker: wat is een bestuur als bestuurders zich niet aan hun eigen regels houden?
Het Haarlemse college moet één duidelijke boodschap uitdragen. De inhoud van die boodschap is een politieke keuze, de naleving is dat niet. Wethouder of geen wethouder.